Alhamdulillah....selesai exam OSCE......
bumi manchester sudah mula terasa dingin.....ada bibit-bibit frost mula munculkan diri di atas bumbung-bumbung kereta....garam ditabur di mana-mana utk mencairkan air atas jalan raya....
Semester ni berlalu sudah dgn pantas...sungguh tak kusangka...terasa banyak perkara dan pengalaman yang sangat berharga yang membawa byk pengajaran dalam hidup sepanjang semester ni...
Attachment kt psychiatric ward plg byk kenangan berharga...xpernah pun tahu selama ini bahawa, diri ini sgt suka berbual dgn pesakit schizophrenia,bipolar dan sebagainya.....it can take me hours beborak ngn diorg..i love the most so far..
rs kagum dan kasihan dgn nasib yang menimpa diri mereka..nauzubillah min za lik....teringt salah sorg patient yang baru pertama kali dtg utk berjumpa doktor di hospital..dan kebetulan ada students pulak dlm consultant room..she keep saying yang die dgr voices tgh bercakap kpd die, berkenaan die.....n kadang rs rs org pegang die...so ini adalah gabungn auditory and tactile hallucination....n tetibe saja, doktor yang tgh duk tanya soalan mintk diri utk keluar bilik consultation..maka tinggal si pesakit dan medical students...maka, berpalinglah pesakit itu kepada students ni ( including me) ...lalu bertanya sambil menunjuk ke arah siling dan mata memandang dgn liar...can you the voices...tell me can you hear them ? n diriku yang tetibe je ringan pulak mulut ni nk menjawab...."im very sorry we cant hear the voice..very sorry" Lalu pesakit itu terus meninggikan suara" why do you have to pretend??why do you pretending not hearing them?Liar" Allahhu akbar.......
kecut rs perut..takut kne terkam pn ade...nasib baikla, sang doktor kembali ke bilik semula....kasihan beliau....ternyata trauma dalam hidup yang di lalui pesakit tersebut menghantui dirinya hingga kini...
rs bersyukur dalam ke hadrat Ilahi......
Lagi terasa di hati bila dgr crita seorang manusia ini, yang juga mempunyai masalah yang lebih kurang sama dgn pesakit sebelum ini, yang merupakan seorang lelaki yang beragama Islam....beliau telah di siksa oleh tentera Israel sewaktu beliau di Palestin.....dan beliau telah di abuse secara sexual oleh tentera Israel.....mak,ayah,adi, abang kne bunuh dpn mata..bergenang air mataku bila beliau bercerita..Allahhu akbar......tiada siapa boleh imagine kepedihan dan siksa yang dilalui....hingga akhirnya tewas dia dgn trauma dan tekanan..dan Allah uji dgn penyakit schizop.........
Rugi dan silap byklah diri, kalau setiap kali, n tiap2 hari slps balik dari attachment kt hospital, kalau tiada rs bersyukur dgn nikmat Tuhan yang telah diberikan kpdku, suamiku yang tercinta, mama n abah yang sgt ku sayangi dan cintai, adikku yang sorg saja yang kumiliki yang kusayang......Allah, lindungilah kami...dan selamatkanlah kami semua.....
Alhamdulilah..syukur dan pujianku utk MU,Allah.....
Friday 26 November 2010
Wednesday 24 November 2010
secebis rasa
Dengan nama Allah, yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang lagi Maha Pencinta.......
*sigh* MasyaAllah, lama sudah masa berlalu rupanya.....dalam sedetik saja, hidup kita boleh berubah.....
Alhamdulillah, syukur ke hadrat Allah, dalam setiap rintangan dan ujian yang Allah hantarkan ada rahmat disebalik setiapnya.....
Pertamanya, gembira dan bersyukur tidak terkata kerana akhirnya, majlis perkahwinanku berlangsung dengan lancar pada bulan 8 yang lalu...Alhamdulillah.....
Walau ada saja pelbagai dugaan di tengah2 proses, namun kerana bantuan Allah, berkat doa semua pihak, bantuan dr semua keluargaku yang tercinta, mama, abah, adik, saudara maraku yang byk sgt membantu, dan juga sahabat2 serta adik2 usrahku, yang sanggup dtg membantu pada hari kenduri....MasyaAllah..jazakumullahhu khairan kasiiiiiirr, yang mampu daku ucapkan..doa dr kami semoga anda semua di rahmati dan diberkati Allah......
Allah itu Maha Adil dan Pengasih..kerana tatkala manusia dalam kegembiraan dunia, Allah akan dtgkan sedikit ujian dan peringatan supaya aku tidak terus lupa dgn matlamat sbnr penciptaan manusia..
selang seminggu dua slps kenduri, kami semua dikejutkan dgn musibah yang menimpa, Wa Dan, bapa saudaraku yang sulung,yang lebih dikenali sbg ustaz osman di kawasn tempat tinggl beliau...beliau diserang stroke yang menyebabkan sebelah badan lumpuh dan ada kesukaran utk bercakap serta swallowing...namun Alhamdulillah, Wa sudah semakin sembuh sekarang...
kemudian, sebaik pulang ke UK, terdengar pula berita bencana di Perlis.. Perlis di landa banjir...habis rumah2 di kampungku,tanah tempat jatuh dan bangunku......sedih rasanya, xdpt berada di sisi keluarga utk membantu...namun , jihad dan panggilan Allah, utk menuntut ilmu telah ku sahut dan akan terus kudukung....Alhamdulillah, semuanya selamat sudah.....
kemudian, tiba pula berita yang paling mengejutkan, dan merentap hatiku...selama seminggu terasa seperti terawang-awangan, rs tidak percaya dgn berita yang sampai melalui sms oleh mama....cikgu hasmadi sudah pulang ke rahmatullah........innalillah......insan yang sgt aku look up to, n respect.....akhirnya Allah sudah ada aturan dan ketentuannya....guru yang mengajarku dr sekolah rendah ( sekolah kebangsaan kampong salang), yang tak pernah putus hunbungn bukan setakat guru dan pelajar, tapi kawan rapat dgn ku sehingga ke hari ini....
Beliau adalah insan istimewa...tanya saja sesiapa yang menjadi anak muridnya..tak kira la dari kelas mana pun, pertama, kedua dan ketiga...everyone loved him.....guru bahasa melayu....tapi, kelasnya, tidak pernah bosan sedikit pun....yes,sgt bersetuju dgn tulisan adikku di blognya, yang cikgu madi ni so special..kalau waktu sekolah rendah, cikgu xmasuk kelas kita hepi..tp, if cikgu madi, jgn ckp xmasuk kelas, if lewat 2 minit pun, akan berbondong2 pelajar pergi ke bilik beliau ajak masuk kelas.....he was amazing.....
he's the one yang mengajarku menjadi kawan karib kepada kamus dewan seawal aku di darjah 5...i was always trying to be the best in his class, to get his attention....dia yang mula mengajarku, utk give reason utk setiap ucapan dan perbuatan yang terucap....convince him, he said....
n yes, tiap hari, die akan challenge student, f anyone boleh mengenal pasti kesalahan tatabahasa yang dilakukan oleh guru besar semsa ucapannya sewaktu perhimpunan pagi......
he was the one who encourage me, to participate in syarahan,debat bahasa melayu sewaktu di sekolah menengah.....n turn out to be, debat, adalah memori plg manisku sepanjang hidupku......
satu lagi perkara besar yg dipengaruhi cikgu madi ke atas diri ini ialah, ping pong...started playing secara main-main waktu darjah 4 or 5...tiap2 petng lps elas fardhu ain, p main pinpong ngn cikgu madi n cikgu hasnol...mula dr itu, pngong jd permainan favourite sampai ke bangku uni...time sekolah menengah, pernah wakil sekolah,tp xpnh lps peringkat zon pun kt negeri sembilan tu, sbb player lain, semuenye ialah protege malaysia utk permainan nih...huhuh..kemudian kt kolej mara banting...main jgk wakil kolej..n kt uni of manchester jgk for notts game......walaupun xsehebat mana, xpnh pun boleh smpai peringkt kebangsaan ke, or wakil malaysia ka, but it is my big pieces of my life......
namun xpnh daku sempat bgtau cikgu, yg cikgu adalah sumber inspirasi hidup..cikgu pergi dulu......walau pun sempat melwat cikgu kt pusat dialisis kangar dlu, waktu cikgu di masukkan ke hospital kerana heart attack dan kidney failure, sy xmampu nk ckp apa2 pun bila duduk depan cikgu......bila waktu tu, air mata sy mengalir laju...mengalir tak henti2......cikgu ckp kt saya, jangan nangis,dalila...jgn nangis........how could i stop srying when u said that,cikgu..how could i.....sy dh cuba utk ctrl diri sebelum masuk ward, utk xnangis...i was so shocked to see what happenned to u that time....dan air mata tu cikgu, xboleh di tahan lagi...maafkan sy cikgu...sy tau sy xpatut wat mcm tu......n waktu mama, mama yg mulakan bicara dgn cikgu, tanya khabar cikgu...n cikgu pandang sy, cikgu ckp, selepas mcm2 terjadi kt sy, lps satu heart attack ke satu heart attack, lps muntah2 darah dn sebagainya, dalila, sy pernah, sy pernah putus asa......tapi alhamdulillah, hari ni sy redha dn terima hakikat yg terjadi..dan selagi sy mampu, sy akan hadapinya......cikgu makin kurus sgt3...bruising everywhere....n when i told u sy nk kawin dh....cikgu senyumm...cikgu kata Alhamdulillah...semoga semua selamat....tahniah,dalila...sy mintak mungkin sy xdpt nk p kenduri awk.....sy doa semua selamat..kata cikgu....n slps kahwin, sy ngn suami, n adik nk p melawat cikgu....tp cikgu tiada..sy tanya nurse, die ckp, cikgu di transfer kt dialis tmpt lain...jd, sy hanya buat phone call, utk bercakap ngn cikgu...cikgu kata, xpa, kita jumpa lain kali,insyaaAllah...kalau kita xjumpa lagi, cikgu doakan semua selamat......
itu kali terakhir suara cikgu yg ku dengar..walau cikgu tgh menahan kesakitan, cikgu asyik berlakon macho n cool...siap boleh berlawak jenaka lagi........cikgu, semoga roh cikgu tenang di negera sana....semoga cikgu digolongkan dalam golongan yang bahagia di sana...kerana cikgu manusia yang sgt baik...jasa cikgu mendidik anak2 murid cikgu, sgt besar..n yg keluar dr mulut cikgu adalah nasihat dan pendapat cikgu utk lihat anak2 murid cikgu berjaya..
kalau dlu, bila sy n adik, n abah n mama, wat mkn2, bbq ka, cikgu akan dtg rmh, join kami bergelak ketawa...sekarang, semuanya hanya tinggal kenangan............
*sigh* MasyaAllah, lama sudah masa berlalu rupanya.....dalam sedetik saja, hidup kita boleh berubah.....
Alhamdulillah, syukur ke hadrat Allah, dalam setiap rintangan dan ujian yang Allah hantarkan ada rahmat disebalik setiapnya.....
Pertamanya, gembira dan bersyukur tidak terkata kerana akhirnya, majlis perkahwinanku berlangsung dengan lancar pada bulan 8 yang lalu...Alhamdulillah.....
Walau ada saja pelbagai dugaan di tengah2 proses, namun kerana bantuan Allah, berkat doa semua pihak, bantuan dr semua keluargaku yang tercinta, mama, abah, adik, saudara maraku yang byk sgt membantu, dan juga sahabat2 serta adik2 usrahku, yang sanggup dtg membantu pada hari kenduri....MasyaAllah..jazakumullahhu khairan kasiiiiiirr, yang mampu daku ucapkan..doa dr kami semoga anda semua di rahmati dan diberkati Allah......
Allah itu Maha Adil dan Pengasih..kerana tatkala manusia dalam kegembiraan dunia, Allah akan dtgkan sedikit ujian dan peringatan supaya aku tidak terus lupa dgn matlamat sbnr penciptaan manusia..
selang seminggu dua slps kenduri, kami semua dikejutkan dgn musibah yang menimpa, Wa Dan, bapa saudaraku yang sulung,yang lebih dikenali sbg ustaz osman di kawasn tempat tinggl beliau...beliau diserang stroke yang menyebabkan sebelah badan lumpuh dan ada kesukaran utk bercakap serta swallowing...namun Alhamdulillah, Wa sudah semakin sembuh sekarang...
kemudian, sebaik pulang ke UK, terdengar pula berita bencana di Perlis.. Perlis di landa banjir...habis rumah2 di kampungku,tanah tempat jatuh dan bangunku......sedih rasanya, xdpt berada di sisi keluarga utk membantu...namun , jihad dan panggilan Allah, utk menuntut ilmu telah ku sahut dan akan terus kudukung....Alhamdulillah, semuanya selamat sudah.....
kemudian, tiba pula berita yang paling mengejutkan, dan merentap hatiku...selama seminggu terasa seperti terawang-awangan, rs tidak percaya dgn berita yang sampai melalui sms oleh mama....cikgu hasmadi sudah pulang ke rahmatullah........innalillah......insan yang sgt aku look up to, n respect.....akhirnya Allah sudah ada aturan dan ketentuannya....guru yang mengajarku dr sekolah rendah ( sekolah kebangsaan kampong salang), yang tak pernah putus hunbungn bukan setakat guru dan pelajar, tapi kawan rapat dgn ku sehingga ke hari ini....
Beliau adalah insan istimewa...tanya saja sesiapa yang menjadi anak muridnya..tak kira la dari kelas mana pun, pertama, kedua dan ketiga...everyone loved him.....guru bahasa melayu....tapi, kelasnya, tidak pernah bosan sedikit pun....yes,sgt bersetuju dgn tulisan adikku di blognya, yang cikgu madi ni so special..kalau waktu sekolah rendah, cikgu xmasuk kelas kita hepi..tp, if cikgu madi, jgn ckp xmasuk kelas, if lewat 2 minit pun, akan berbondong2 pelajar pergi ke bilik beliau ajak masuk kelas.....he was amazing.....
he's the one yang mengajarku menjadi kawan karib kepada kamus dewan seawal aku di darjah 5...i was always trying to be the best in his class, to get his attention....dia yang mula mengajarku, utk give reason utk setiap ucapan dan perbuatan yang terucap....convince him, he said....
n yes, tiap hari, die akan challenge student, f anyone boleh mengenal pasti kesalahan tatabahasa yang dilakukan oleh guru besar semsa ucapannya sewaktu perhimpunan pagi......
he was the one who encourage me, to participate in syarahan,debat bahasa melayu sewaktu di sekolah menengah.....n turn out to be, debat, adalah memori plg manisku sepanjang hidupku......
satu lagi perkara besar yg dipengaruhi cikgu madi ke atas diri ini ialah, ping pong...started playing secara main-main waktu darjah 4 or 5...tiap2 petng lps elas fardhu ain, p main pinpong ngn cikgu madi n cikgu hasnol...mula dr itu, pngong jd permainan favourite sampai ke bangku uni...time sekolah menengah, pernah wakil sekolah,tp xpnh lps peringkat zon pun kt negeri sembilan tu, sbb player lain, semuenye ialah protege malaysia utk permainan nih...huhuh..kemudian kt kolej mara banting...main jgk wakil kolej..n kt uni of manchester jgk for notts game......walaupun xsehebat mana, xpnh pun boleh smpai peringkt kebangsaan ke, or wakil malaysia ka, but it is my big pieces of my life......
namun xpnh daku sempat bgtau cikgu, yg cikgu adalah sumber inspirasi hidup..cikgu pergi dulu......walau pun sempat melwat cikgu kt pusat dialisis kangar dlu, waktu cikgu di masukkan ke hospital kerana heart attack dan kidney failure, sy xmampu nk ckp apa2 pun bila duduk depan cikgu......bila waktu tu, air mata sy mengalir laju...mengalir tak henti2......cikgu ckp kt saya, jangan nangis,dalila...jgn nangis........how could i stop srying when u said that,cikgu..how could i.....sy dh cuba utk ctrl diri sebelum masuk ward, utk xnangis...i was so shocked to see what happenned to u that time....dan air mata tu cikgu, xboleh di tahan lagi...maafkan sy cikgu...sy tau sy xpatut wat mcm tu......n waktu mama, mama yg mulakan bicara dgn cikgu, tanya khabar cikgu...n cikgu pandang sy, cikgu ckp, selepas mcm2 terjadi kt sy, lps satu heart attack ke satu heart attack, lps muntah2 darah dn sebagainya, dalila, sy pernah, sy pernah putus asa......tapi alhamdulillah, hari ni sy redha dn terima hakikat yg terjadi..dan selagi sy mampu, sy akan hadapinya......cikgu makin kurus sgt3...bruising everywhere....n when i told u sy nk kawin dh....cikgu senyumm...cikgu kata Alhamdulillah...semoga semua selamat....tahniah,dalila...sy mintak mungkin sy xdpt nk p kenduri awk.....sy doa semua selamat..kata cikgu....n slps kahwin, sy ngn suami, n adik nk p melawat cikgu....tp cikgu tiada..sy tanya nurse, die ckp, cikgu di transfer kt dialis tmpt lain...jd, sy hanya buat phone call, utk bercakap ngn cikgu...cikgu kata, xpa, kita jumpa lain kali,insyaaAllah...kalau kita xjumpa lagi, cikgu doakan semua selamat......
itu kali terakhir suara cikgu yg ku dengar..walau cikgu tgh menahan kesakitan, cikgu asyik berlakon macho n cool...siap boleh berlawak jenaka lagi........cikgu, semoga roh cikgu tenang di negera sana....semoga cikgu digolongkan dalam golongan yang bahagia di sana...kerana cikgu manusia yang sgt baik...jasa cikgu mendidik anak2 murid cikgu, sgt besar..n yg keluar dr mulut cikgu adalah nasihat dan pendapat cikgu utk lihat anak2 murid cikgu berjaya..
kalau dlu, bila sy n adik, n abah n mama, wat mkn2, bbq ka, cikgu akan dtg rmh, join kami bergelak ketawa...sekarang, semuanya hanya tinggal kenangan............
Subscribe to:
Posts (Atom)